Na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego znajdują się unikatowe jeziora zwane lobeliowymi, w których występuje podlegająca ścisłej ochronie oraz zagrożona wyginięciem (wpisana do Polskiej Czerwone  Księgi  Roślin)  roślina lobelia jeziorna Lobelia dortmanna. 

Zagrożeniem dla jezior lobeliowych są procesy, w których następuje zmiana ich specyfiki hydrochemicznej. Są to między innymi: eutrofizacja (użyźnienie), acydyfikacja (zakwaszenie) oraz humizacja (wzbogacenie w substancje humusowe). Poprzez dopływ ze zlewni substancji odżywczych wzrasta ich trofia. Pomorskie jeziora ulegają procesom zakwaszenia i dystrofizacji poprzez dostające się do ich wód substancje humusowe. Są to procesy zachodzące bardzo powoli, ale mogą ulec przyśpieszeniu na skutek działalności człowieka. Jeziora lobeliowe są na takie procesy bardzo wrażliwe. Mogą utracić swoją specyfikę, zanikają z powodu odlesienia zlewni, lokalizowania w niej zabudowy rekreacyjnej oraz na skutek zniszczeń powodowanych przez gospodarkę rybacką oraz kąpiących się ludzi.

Mając na uwadze wysoką wartość oraz możliwość szybkiej degradacji jezior lobeliowych, pracownicy Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego przeprowadzili ich inwentaryzację pod kątem właściwości fizyko-chemicznych. Inwentaryzacji poddano 6 jezior znajdujących się na obszarze WPK oraz jego otuliny. Wyniki badań posłużą do określenia stanu obecnego oraz obserwacji zachodzących zmian, a tym samym określenia stopnia zagrożenia zjawiskami eutrofizacji i dystrofizacji.

Zadanie zostało sfinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki wodnej w Gdańsku.